Το χαρούπι ή
αλλιώς ξυλοκέρατο,στα αρχαία κεράτιον,
είναι ο καρπός της χαρουπιάς ,Ceratonia
siliqua, η οποία είναι ένα αειθαλές, αυτοφυές
δέντρο που ευδοκιμεί στις Μεσογειακές
χώρες και σε όλη τη Μέση Ανατολή. Οι
καρποί του χαρουπιού μοιάζουν με τους
καρπούς της φασολιάς. Όταν ωριμάζει
ξεραίνεται και γίνεται σοκολατί. Παρόλο
που σήμερα η λευκή ζάχαρη έχει κυριαρχήσει
στην παρασκευή γλυκών, μέχρι και πριν
από μερικούς αιώνες ένα από τα
σημαντικότερα γλυκαντικά τροφίμων
στον κόσμο ήταν η υγιεινή «σοκολάτα»,
που προέρχεται απο τη χαρουπιά. Αυτό
το φρούτο έσωσε τα παιδιά από τον
υποσιτισμό κατά τον Ισπανικό εμφύλιο
και βέβαια πολλούς ανθρώπους στην
Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της γερμανικής
κατοχής.
Κατά την διαδικασία
παραλαβής του κόμμεος χαρουπιού,
προκύπτουν σημαντικές ποσότητες φύτρου,
οι οποίες θεωρούνται παραπροϊόν. Όμως,
το φύτρο του χαρουπιού περιέχει μία πρωτεΐνη, την λεγόμενη
καρουβίνη. Παρόλο που η καρουβίνη μπορεί
να αποτελέσει αντικαταστάτη των
πρωτεϊνών γάλακτος και σόγιας στα
τρόφιμα, η χρήση της έχει παραμεληθεί.
Επιπλέον η περιεκτικότητα της καρουβίνης
στα αμινοξέα αργινίνη και γλουταμίνη
την καθιστά αρκετά ελκυστική για
κατανάλωση από άτομα με αυξημένες
διατροφικές ανάγκες, όπως οι αθλητές.
Έτσι το 60% του σπόρου μετά την κατεργασία
παραλαβής του κόμμεος μπορεί να δώσει
ένα άλευρο ελεύθερο αμύλου και σακχάρων
κατάλληλο για διαβητικούς.
Το χαρούπι
τρώγεται ευχάριστα ωμό, όντας γλυκό,
αρωματικό και τραγανό. Το χαρουπάλευρο
παράγεται από μια διαδικασία ξήρανσης,
άλεσης, καθώς και ψήσιμου των λοβών
αφού αφαιρεθούν οι σπόροι. Το αλεύρι
που προκύπτει προσφέρεται για μια σειρά
χρήσεων για όσους έχουν ανακαλύψει τα
μυστικά του χαρουπιού.Μπορείτε να το
χρησιμοποιήσετε κάθε φορά που μια
συνταγή απαιτεί σοκολάτα ή κακάο. Για
να αντικαταστήσετε το κακάο, απλά
χρησιμοποιήστε την ίδια ποσότητα
χαρουπάλευρου. Το χαρουπάλευρο περιέχει
περίπου 50% φυσικά ζάχαρα οπότε μπορεί
να χρησιμοποιηθεί αντί για ζάχαρη σε
όλα σχεδόν τα προϊόντα άρτου και
ζαχαροπλαστικής. Συνήθως τα χαρούπια
χρησιμοποιούνται σαν υποκατάστατο
σοκολάτας, αλλά το χαρούπι έχει τη δική
του μοναδική γεύση και είναι πολύ ωραίο
για ροφήματα, μπάρες με ξηρούς καρπούς,
προϊόντα άρτου, ακόμη και ανακατεμένο
με μαγειρεμένα φασόλια και σάλτσες
μπάρμπεκιου. Τα χαρούπια είναι μια
απίστευτα πλούσια πηγή θρεπτικών
συστατικών, και μπορούν να διατηρηθούν φρέσκα για μεγάλο χρονικό διάστημα
χωρίς αλλοιώσεις, δεν απαιτούν ιδιαίτερες
συνθήκες αποθήκευσης και μπορούν να
καταναλωθούν χωρίς προετοιμασίες. Είναι
πλούσια σε ασβέστιο, μια και περιέχουν
350 mg ανά 100 gr. Συγκριτικά,
το γάλα - που συχνά θεωρείται ως μια
εξαιρετική πηγή ασβεστίου - περιέχει
μόνο 120 έως 130 mg ασβεστίου ανά 100 gr,
κι αυτά όχι καλά αφομοιώσιμα στην
περίπτωση του παστεριωμένου αγελαδινού
γάλακτος. Επιπλέον, τα χαρούπια δεν
περιέχουν οξαλικό οξύ, όπως η σοκολάτα,
το οποίο τείνει να μειώνει την ικανότητα
του σώματος να αφομοιώσει το ασβέστιο.
Τα χαρούπια περιέχουν περίπου 4% πρωτεΐνη
και 76% υδατάνθρακες. Αν και είναι πολύ
γλυκά, περιέχουν 60% λιγότερες θερμίδες
από τη σοκολάτα. Επιπλέον, περιέχουν
σημαντικές ποσότητες φωσφόρου (81 mg ανά
100gr), και άφθονο κάλιο
(800 mg ανά 100gr). Επίσης
περιέχουν μικρές ποσότητες νατρίου
και σιδήρου, και είναι πλούσια σε
βιταμίνη Α, βιταμίνες Β και πολλά άλλα
μέταλλα.
Το χαρούπι είναι
γνωστό για τις φαρμακευτικές ιδιότητές
του. Αναφορές σε ιατρικά περιοδικά στη
δεκαετία του 1950 έδειξαν ότι χαρουπάλευρο
αναμεμειγμένο στο γάλα θα μπορούσε να
βοηθήσει τα νήπια να αφομοιώσουν τα
γεύματά τους, σταματώντας τη διάρροια.
Σύμφωνα με μια μελέτη που αναφέρθηκε
στην καναδική Medical Association Journal, από 230
βρέφη με διάρροια, μόνο τρία δεν
θεραπεύτηκαν με την προσθήκη σκόνης
χαρουπιού στην διατροφή τους. Το χαρούπι
χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία
και την πρόληψη της διάρροιας στα ζώα,
και για την πρόληψη και τη θεραπεία της
δυσεντερίας στους ανθρώπους. Οι ουσίες
πηκτίνη και λιγνίνη που περιέχονται
στα χαρούπια όχι μόνο ρυθμίζουν την
πέψη, αλλά έχουν τη δυνατότητα να
αδρανοποιούν και μεταφέρουν με ασφάλεια
έξω από το σώμα βλαβερά στοιχεία ,ακόμα
και ραδιενεργά σωματίδια.Οι σπόροι των
χαρουπιών, λόγω του αξιοσημείωτα σταθερού
βάρους τους, χρησιμοποιούνταν από την
αρχαιότητα σαν μονάδα μέτρησης βάρους
για το χρυσό και τους πολύτιμους λίθους.
Έτσι , από την αρχαία ονομασία κεράτιον,
προέκυψε ο σημερινός ορισμός καράτι.
Δρα ως στυπτικό, καταπραϋντικό, μαλακτικό
και καθαρτικό. Βοηθά σε προβλήματα
μειωμένης λίμπιντο και δρα κατά της
μείωσης του αριθμού των σπερματοζωαρίων.
Βοηθά σε προβλήματα βρογχικού άσθματος.
Ο πολτός του λοβού είναι πολύ θρεπτικός
εύγευστος και απαλά ευκοίλιος. Είναι
επίσης στυπτικός και ως αφέψημα θεραπεύει
τη διάρροια και απαλά βοηθά τον καθαρισμό
και ανακουφίζει τον ερεθισμό της κοιλιάς.
Αυτές οι δράσεις είναι προφανώς
συγκρουόμενες. Είναι όμως χαρακτηριστικό
της δράσης των βοτάνων και δείχνει πως
το σώμα μας αντιδρά με διαφορετικούς
τρόπους στα θεραπευτικά βότανα, ανάλογα
με το μέρος του φυτού, τον τρόπο παρασκευής
και το συγκεκριμένο πρόβλημα. Επίσης
κάνει καλό στον βήχα. Το αλεύρι που
γίνεται από τους λοβούς είναι καταπραϋντικό
και μαλακτικό. Οι σπόροι είναι στυπτικοί
και καθαρτικοί. Ο φλοιός είναι έντονα
στυπτικός. Το αφέψημα του βοηθά σε
πρόβλημα διάρροιας. Χρήσιμα ακόμη
θεωρούνται τα φύλλα και τα άνθη του
φυτού, διότι θεωρούνται στυπτικά και
χρησιμοποιούνται ως βραστάρι, σε αναλογία
φυτού προς νερό 1 προς 5, για γαργαρισμούς
σε παθήσεις του φάρυγγα και εσωτερικώς
σε υποκλυσμούς κατά της διάρροιας.
Αλεύρι που παρασκευάζεται από τους
λοβούς χρησιμοποιείται στη βιομηχανία
καλλυντικών. Η τανίνη που περιέχει
λαμβάνεται από τον φλοιό. Το αφέψημα από κοπανισμένα
χαρούπια είναι ιδανικό για τα παιδιά
που πάσχουν από βρογχίτιδα και κοκίτη.
Βρασμένα επίσης μαζί με ξερά σύκα και
σταφίδες χρησιμοποιούνται ως αντιβηχικό
φάρμακο.
